⁦⁩او که در کودکی از شعر گریزان و به ریاضیات علاقه‌مند بود، در دهه ۵۰ و تحت تأثیر اشعار فریدون توللی، نادر نادرپور و احمد شاملو به شعر نو گرایش پیدا کرد و پس از تجربیات متفاوتی که از سر گذراند، نهایتاً در دهه ۸۰ به اوج پختگی و شهرت رسید.

این شاعر در یادداشتی نوشته است: من‌نمی‌دانم این ترکیب «ساده‌نویسی» را اول بار چه کسی به کار برده یا پیشنهاد داده است و تا جایی که خبر دارم از میان شاعران مطرح این ژانر تا به حال آقایان شمس لنگرودی و گروس عبدالملکیان به صورت کتبی و شفاهی مخالفت‌شان را با آن ابراز داشته‌اند. من نیز به سهم خود در گفت‌وگوهایی که با رسانه‌های داخل کشور داشته‌ام در چندین مورد به نارضایتی‌ام از این عنوان که به هیچ وجه بیانگر ویژگی‌های ژانر مورد نظر نیست اشاره کرده‌ام.

آن‌چه ساده‌نویسی در شعر نام نهاده‌اند، از جمله مفاهیم مورد بحث در سالیان اخیر بوده است. در همین زمینه گفت‌وگویی با شمس لنگرودی که همواره از مهم‌ترین سردمداران این جریان قلمداد شده است، در ادامه می‌آید:

برگزاری نخستین جشن مشترک سینما و کتاب با همراهی فعالان این دو عرصه و ارائه نظرات آنان در ارتباط با راهکارهایی برای علاقه‌مند ساختن مردم به کتاب و کتابخوانی همراه شد.