نهاد آموزش و پرورش کشور به سه دلیل عمده شرایط اقتصادی خاص در جامعه ، ضعف بودجه ای سنواتی و با کمال صدها تاسف، انتصابات سیاسی و غیرشایسته سالار، دچار کج کارکردی شده است. به گونه ای که بشکل فاجعه باری، شاهد کاهش کیفیت خروجی ها و افت تحصیلی شدید و همچنین بی عدالتی آموزشی هستیم. سوال اینجاست که تا کجا باید تحمل کننده وضعیت نابسامانی بود که پیش از این شاهد خروجی های المپیادی آن نظام با توان رقابت بین المللی بودیم؟ آیا هنوز به این نتیجه نرسیده ایم که تمدن سازی اسلامی- ایرانی، نیازمند نیروهایی با سطح توانمندی خاص است؟ خبر می رسد که ظرفیت استفاده از تک ماده از سه درس به چهار درس افزایش یافته است؟ از خود مدیران آموزش و پرورش می پرسیم که تفسیر خودشان از این حرکت چیست؟

گزارش وزارت آ‌موزش‌وپرورش از نتایج امتحانات نهایی نشان می‌دهد که نمرات دانش‌آموزان در بازهٔ زمانی چهارساله یعنی از سال ۹۸ تا ۱۴۰۲ با اُفت همراه بوده است و وضعیت اغلب استان‌های مرزی و جنوبی نسبت به مرکز طوری وخیم است که میانگین آن حتی به نمرهٔ ۱۰ هم نمی‌رسد. بر این اساس کارشناسان حوزهٔ آموزش مواضعی گرفته و بعضی از آن‌ها دربارهٔ وضعیت آموزشی، نظام آموزش‌وپرورش و احتمال افزایش فقر آموزشی هشدار داده‌اند. در این رابطه، اما «مسعود کبیری»، دانشیار پژوهشگاه مطالعات آموزش‌وپرورش می‌گوید: «امتحان نهایی به‌علت یکپارچه‌نبودن، معیار خوبی برای سنجش عملکرد دانش‌آموزان در سطح ملی نیست.» در مقابل این نظر، «احمد میدری»، اقتصاددان، این گزارش را شروع خوبی برای شفاف‌شدن عملکرد دستگاه آموزش‌وپرورش می‌داند و معتقد است که همپوشانی فقر آموزشی با فقر اقتصادی با توجه به گزارش میانگین معدل امتحانات نهایی به تفکیک استان‌ها باید مورد توجه سیاست‌گذاران قرار گیرد. نقشه میانگین معدل امتحانات نهایی خرداد ۱۴۰۲ نشان می‌دهد؛ که میانگین معدل برای علوم ریاضی و تجربی ۱۱.۵-۱۲.۵ و برای علوم انسانی کمی پایین‌تر تخمین زده شده است. اما این میانگین را به تفکیک استان‌ها ببینیم، فاجعه آموزش در کشور قابل رصد شده و وضعیت معدل استان‌ها هم منطبق با نقشه فقر کشور است. نکته پایانی اینکه، برخی از منتقدین، سیاسی بازی در انتخاب وزیر آموزش و پرورش و کم توجهی به سطح توانمندی ها، صلاحیت‌ها و شایسته گزینی‌ها در ۵-۶ سال اخیر را عامل مهم درون سازمانی موثر بر وقوع این گونه فجایای مصیبت بار می‌دانند.

براساس گزارش‌ها و اطلاعات بازتاب یافته در رسانه‌ها دست‌کم ۲۴ تن از استادان دانشگاه در دانشــگاه‌های علامه‌طباطبایی، شهید بهشتی، تهران، فردوسی مشهد، کردستان، آزاد اسلامی، الزهرا و… طی ماه‌های اخیر از حضور در کلاس منع و اجازه فعالیت در دانشگاه را ندارند. این در حالی اســت که معاون پارلمانی وزارت علوم اخراج اساتید را به دلیل ناتوانی علمی آن‌ها دانسته است با این حال اسامی برخی از استادانی که طی چند ماه اخیر خانه‌نشین شدند، را در ادامه مطلب می خوانید. همه اینها در حالی است که، رئیس‌جمهور در حالی از گشایش و بسته وحدت‌آفرین سخن گفت که با تصمیم وزارت علوم، عذر برخی اساتید خواسته شده و قرارداد آن‌ها تمدید نمی‌شود.

عضو هیات علمی دانشگاه الزهرا گفت: مهاجرت ۳۰۰۰ پزشک و ۹۰۰ نخبه دانشگاهی در سال گذشته- که اوج بیماری کرونا و محدودکننده جابجایی افراد در سطح جهان بود- و شتاب امروزی این مهاجرت در ماه‌های اخیر حکایت از آن دارند که نظام تصمیم‌گیری‌های اساسی، قدرت یادگیری را از دست داده است و مرتب خطا‌های گذشته را تکرار می‌کند.

تغییر کاربری فضا‌های آموزشی به تجاری یکی از اقداماتی است که در راستای درآمدزایی طی سال‌های اخیر مدنظر مدیران عالی آموزش و پرورش قرار گرفته است و به رویۀ غالب در نظام آموزشی ایران تبدیل شده است.

عصر ديروز نشست تخصصي «اميد و همبستگي اجتماعي» در تالار دکتر شريعتي دانشکده علوم اجتماعي دانشگاه تهران با سخنراني حميدرضا جلايي‌پور، محمدمهدي مجاهدي و رضا اميدي برگزار شد.

عزیزاله عباسپور سکان هدایت امور مالیاتی استان ایلام را بر عهده گرفت.

یک پژوهشگر حوزه سیاست‌گذاری اجتماعی معتقد است خصوصی‌سازی نظام آموزشی در کشور، مهم‌ترین شاخص ایجاد شکاف طبقاتی در ایران است و حق طبیعی مردم نسبت به آموزش با خصوصی‌سازی بدل به امتیاز طبقاتی می‌شود.

این پژوهشگر حوزۀ سیاستگذاری اجتماعی می‌گوید: شاغلین ممکن است به خاطر پایین بودن میزان دستمزد، در محل کار بمانند تا اضافه کاری دریافت کنند. در مقایسه با بسیاری از کشورهایی که درآمد سرانه نزدیک به ما دارند، ایران دستمزد پایین‌تری را برای کارگران خود در نظر گرفته است؛ از سوی دیگر ما در دوران رکود که جامعه نیاز به حمایت دارد با شتاب در حال خصوصی‌سازی‌های گسترده در حوزۀ آموزش و بهداشت و ... هستیم و به‌طور مدام حیات اجتماعی را کالایی می‌کنیم که این سیاست‌ها در نهایت منجر به فقر و افزایش نابرابری‌ها در جامعه می شود.

وزارت رفاه از شهریورماه 1395 با استفاده از پایگاه اطلاعات رفاه ایرانیان اقدام به شناسایی کودکان بازمانده از تحصیل (در مقطع ابتدایی) کرده است. براساس اطلاعات به‌دست‌آمده حدود 135 هزار کودک در سن ابتدایی خارج از مدرسه هستند که حدود 30 درصد این افراد بین 1 تا 4 سال تحصیل کرده و سپس مدرسه را رها کرده‌اند و 70 درصد دیگر هیچ گاه به مدرسه نرفته‌اند. 51 درصد این کودکان دختر و 49 درصد پسر هستند. همچنین 52 درصد این کودکان در مناطق شهری و 48 درصد در مناطق روستایی سکونت دارند.

عضو هیئت‌علمی دانشگاه علامه طباطبایی گفت: هرمزگان بر اساس آخرین مطالعات، بعد از سیستان و بلوچستان که بیشترین جمعیت زیرخط فقر در کشور را دارد، در پایین‌ترین رده قرارگرفته است.