این روز‌ها کلمه «اقتصاد دیجیتالی» را زیاد می‌شنویم. اقتصادی که از آن به‌عنوان انقلاب چهارم صنعتی یاد می‌شود و مبتنی بر فناوری‌های دیجیتال است. به‌گفته کارشناسان، اقتصاد دیجیتالی توانسته در کشور‌هایی که دارای درآمد کم و کمتر توسعه یافته هستند رشد و توسعه و درآمدزایی ایجاد کند.

تکنولوژی هر روز بیشتر از قبل به بخش‌های مختلف زندگی ما گره می‌خورد. طی ۱۰ سال گذشته، تقریبا تمام صنایع تحت سلطه تکنولوژی دیجیتال قرار گرفته‌اند. و در سال ۲۰۱۸، انتظار تغییر و تحولات بیشتری در کسب‌و‌کارها، مشاغل و زندگی‎مان را داریم.

در اقتصاد دیجیتال، آن دسته از ویژگی‌های انسانی که تکنولوژی نمی‌تواند جایشان را بگیرد، هر روز برجسته‌تر می‌شوند. در این حوزه‌ها، کمبود نیروی انسانی مستعد کاملا ساختاری است و برای خیلی از بنگاه‌ها به یک تنگنا تبدیل شده است. جنگ بر سر این استعدادها و نیز بحث‌هایی که بر سر چگونگی مدیریت کردن این افراد وجود دارد، در حال تشدید شدن است. شرکت‌ها به‌طور خاص مشتاقند کسانی را استخدام کنند که در حوزه دیجیتال تخصص دارند. به علاوه، در اقتصاد دیجیتال، نسل هزاره (افرادی که در دهه ۹۰ میلادی به بعد متولد شده‌اند) نیروهای اصلی محیط کار خواهند بود. ویژگی‌های متمایز این نسل، فرهنگ اشتغال و ارزش‌های موجود، مدل‌های مدیریت استعداد سنتی را به چالش می‌کشد.

رییس انجمن دندانپزشکان عمومی با اعلام اینکه بیمه دندانپزشکی در بسیاری از اقشار جامعه پایین است، گفت: به دلیل تاکافی بودن حمایت‌های بیمه‌ای دندانپزشکی، میزان پوسیدگی‌های دندانی و دندان از دست رفته در ایرانیان بیش از میانگین جهانی است.