حضور فعال زنان در عرصه ادبیات و خلق آثاری كه از اندیشه و وجود آنان برمی‌خیزد، با توجه به آثار و اشعار ادبی که در ستایش یا تقبیح آنان سروده شده، پررنگ‌تر شده است. از این رو صحبت از مقام و جایگاه زن در ادبيات فارسی به‌ویژه ادبیات کلاسیک فارسی، مجالی فراهم کرد.

تحلیل مقام و موقعیت زن موضوعی است که از نظر شخصیت‌های بزرگ فرهنگی کشورمان چون فردوسی، سعدی، مولوی و حافظ قابل تامل بوده است و به دلیل فخامت جایگاه آنها در عرصه فکر و هنر ایرانی – اسلامی و نگاه ویژه ای که این بزرگان به جهان و اسلام دارند و برای پی بردن به منزلت موجودی که مرد از دامن او به معراج می رود بهترین روش و شیوه برای شناسایی بیشتر این متغیر، مراجعه به متون و آثار این بزرگان را به شیوه کتابخانه‌ای و میدانی می دانم.