برای کسانی که حداقل یک بار سر و کارشان به بیمارستان امام خمینی (ره) افتاده باشد، دیدن صحنه سرگردان بودن همراهان بیمار ، صحنه جدیدی نیست.

دورتادور صندلی‌ها را پلاستیک پیچیده‌اند تا سرمای شب‌های پاییز و باران اذیتشان نکند. نایلون‌ها و پارچه‌های رنگ و رو رفته، ‌سقف بالای سرشان است و یک زیلوی زهوار دررفته، یک روانداز و چند تخته پتو، یک فلاسک چای و گاز پیک‌نیکی کوچک همه داشته‌هایشان برای گذران این روزها. خانواده‌هایی بی‌خانمان نیستند اما به‌دلیل بیماری یکی از اعضای خانواده‌شان، این روزها آواره پایتخت شده‌اند و مجبور هستند در طول دوره درمان در گوشه حیاط بیمارستان روز را شب کنند. حتی برخی از آنها بیمارانی هستند که درمان‌های دوره‌ای مانند رادیوتراپی و... دریافت می‌کنند و تا نوبت بعدی درمان را زیر سقف آسمان به صبح می‌رسانند.

عضو کمیسیون بهداشت و درمان مجلس، یکی از چالش های حوزه سلامت را فعالیت افراد بدون تخصص در گیاه درمانی دانست.

رییس انجمن نفرولوژی ایران گفت: پزشکان جزو قشر نخبه هر کشوری محسوب می‌شوند به همین دلیل مسئولان احترام و ارزش خاصی برای آنها قائل هستند که متاسفانه این امر در کشور ما به فراموشی سپرده شده است.

سقف کوتاهش از چند جا ترک برداشته و شاید با باد تندی کنده شود یا فرو بریزد، دری نایلونی که نه جلوی باد را می‌گیرد و نه گرمای بخاری را داخل اتاق نگه می‌دارد و روشویی کثیفی که نه آب دارد، نه شیرآب.