اخراج دیپلمات ها به عنوان «عنصر نامطلوب» یکی از شیوه های رایج نزاع میان دولت ها است و البته این حق برای کشوری که دیپلماتش اخراج شده در عُرف بین الملل وجود دارد که اقدام مشابه و متقابلی کند.

علیرضا جهانگیری سفیر تهران در هلند ونماینده دائم کشورمان نزد سازمان منع سلاحهای شیمیایی درجلسه فوق العاده این سازمان برای بررسی مناقشه روسیه و غرب درباره پرونده اسکریپال (جاسوس روسی) گفت که ایران قربانی سلاح شیمیایی و سکوت جهانی است.

ایالات متحده امریکا، پس از چند روز درگیری لفظی با روسیه، از اخراج ۶۰ دیپلمات روس و تعطیلی کنسول‌گری روسیه در سیاتل خبر داد. المان، فرانسه، کانادا و دیگر کشورهای عضو ناتو هم در تبعیت از امریکا و اعلام هم‌بستگی با انگلیس، چندین دیپلمات روس را از خاک خود اخراج کردند. بسیار قابل تامل است که تمامی این اتفاقات تنها به علت باور غرب نسبت به نقش روسیه در مسمویمت دو شهروند انگلیس رخ داده است؛ یعنی غرب منافع گسترده حاصل از ارتباط بی حاشیه با ابرقدرتی مثل روسیه را فدای یک اتفاق به ظاهر ساده کرده است. این اتفاق نشان می‌دهد وقتی پای عزت کشور و متحدان و یا جلوگیری از اقدامات خراب‌کارانه در میان باشد، حتی لیبرال‌های غربی هم قید منفعت اقتصادی را خواهند زد. در ایران اما وضعیت فرق می‌کند. لیبرال‌های وطنی حتی قواعد لیبرالی را هم درک نمی‌کنند و هنوز باید به آن‌ها توضیح دهیم که چرا باید جاسوس خانه امریکا در ایران تعطیل می‌شد و چرا بعلت عزت ملی و یا حتی منفعت ملی، باید قید رابطه با امریکا را زد.

سال ۲۰۱۷ آغاز شده و «اوباما» باید خود را آماده ترک کاخ سفید کند اما با این وجود وی در آخرین روزهای ریاست خود اقدامات جدیدی را علیه روسیه انجام داده که به نظر می رسد بیشتر جنبه نمادین دارند.