چند سالی است که بیکاری به عنوان یکی از چالش‌های اقتصاد کشور، به مرز بحران رسیده است. این شرایط نه صرفاً متأثر از سیاست‌های یک دولت است، بلکه در نتیجه سیاست‌های غلط اشتغالزایی در دولت‌های مختلف پدید آمده است، چرا که طرح‌های اشتغالزایی در دولت‌های مختلف موفق نشدند تا دردی از مشکل اشتغال را دوا کنند. نگاهی به عملکرد این طرح ها، بیانگر عدم کارایی و اثرگذاری آن‌ها در افزایش فرصت‌های شغلی و کاهش بیکاری است.

در سرشماری سال ۱۳۳۵ شمسی، حدود شصت درصد از مردم ایران در روستاها ساکن بودند و اقتصاد روستایی، پشتوانه اقتصاد ملی بود اما در سرشماری اخیر، جمعیت روستانشینان ایران به کمتر از بیست درصد رسیده است و نسبت به سالهای گذشته، اقتصاد با مبنای روستا، رفته رفته سهم خود را در اقتصاد ملی از دست داده است.