در سرشماری سال ۱۳۳۵ شمسی، حدود شصت درصد از مردم ایران در روستاها ساکن بودند و اقتصاد روستایی، پشتوانه اقتصاد ملی بود اما در سرشماری اخیر، جمعیت روستانشینان ایران به کمتر از بیست درصد رسیده است و نسبت به سالهای گذشته، اقتصاد با مبنای روستا، رفته رفته سهم خود را در اقتصاد ملی از دست داده است.