زینب یعنى چشیدن خار پاى حسین با چشم، زینب یعنى کشیدن بار پشت حسین، بر دل. وقتى از سر جنازه مسلم بن عوسجه آمد، وقتى که که محاسنش به خون حبیب، خضاب شد، وقتى که رمق پاهایش را در پاى پیکر حر بن یزید ریاحى ریخت ، وقتى که از کنار سجاده خونین عمرو بن خالد صیداوى برخاست ، وقتى که جگرش با دیدن زخم هاى سعید بن عبدالله شرحه شرحه شد...

به استناد گفتارپیامبر که فرمود: ادّبنی ربی فأحسن تادیبی، پروردگارم مرا تادیب کرد و نیکو تأدیب کرد. آن حضرت در سایه تعلیم وتأدیب الهی به مقام رسالت بلکه به مقام برترین پیامبر آسمانی نائل آمد.