براساس نتایج این پژوهش، عواملی مثل وضعیت اجتماعی- اقتصادی خانواده، سطح تحصیلات والدین و هزینه‌کرد پایین خانواده‌ها برای آموزش، در ریسک ترک تحصیل و فقر آموزشی فرزندان مؤثر بوده است. همچنین هزینه‌های خانوار برای آموزش در دهک‌های پایین جامعه کاهش یافته است؛ خانواده‌های فقیر با محدودیت‌های مالی بیشتری روبه‌رو هستند و بودجه کمتری را به آموزش فرزندان‌شان اختصاص می‌دهند. از سوی دیگر تراکم بالای کلاس‌ها و کمبود معلم، به‌ویژه با افزایش جمعیت دانش‌آموزی، بر کیفیت یادگیری تأثیر منفی داشته است.محمد حبیبی، سخنگوی شورای هماهنگی تشکل‌های صنفی فرهنگیان ایران هم می‌گوید، باتوجه به سیاست‌ها از اوایل انقلاب و تبلیغاتی که برای نهضت سوادآموزی انجام می‌دادند، عملاً باید نرخ سواد آموزی در کشور بالای ۹۵ درصد باشد اما با وجود گستردگی بحث آموزش عمومی در ایران از منظر مدارس و تلاشی که صورت گرفته تا نرخ سواد آموزی افزایش پیدا کند، ولی بیش از دو دهه است که روی ۸۰ درصد ثابت مانده است.

معاون سوادآموزی آموزش‌وپرورش استان مرکزی با مقایسه نرخ باسوادی مردم استان در بازه ۴۰ ساله بین سال‌های ۵۵ تا ۹۵ بیان کرد: نرخ باسوادی افراد ۱۰ تا ۴۹ ساله استان در سال ۵۵ حدود ۵۴ درصد بود و در سرشماری سال ۹۵ این نرخ به ۹۶.۵درصد رسیده است.

به گفته رئیس سازمان نهضت سوادآموزی، طبق شاخص سواد در گروه سنی ۶ سال به بالا، آمار کل بی سوادان ۸ میلیون و ۸۰۰ هزار نفر است و از این تعداد ۶ میلیون نفر بالای ۵۰ سال سن دارند.

آموزش از مهم‌ترین عوامل پیشرفت بشر در جوامع و زمان‌های مختلف بوده است. با این وجود و در عصر حاضر که سرعت پیشرفت بشر در علوم مختلف بی‌سابقه است، هنوز هم در تمام دنیا آموزش به صورت برابر و با کیفیت مطلوب وجود ندارد.

معاون توسعه مدیریت و پشتیبانی سازمان نهضت سواد آموزی گفت: همه دستگاه های مرتبط باید نهصت سواد آموزی را در زمینه توسعه سوادآموزی کمک کنند و توسعه سواد آموزی تنها مختص نهضت سوادآموزی نیست.