امید فراغت، کارشناس حوزه سیاسی و آسیب‌های حکمرانی در متنی با عنوان مسئولان مملکت پاسخ بدهند به چه دلایلی بر علیه محمد‌رضا شاه انقلاب کردند؟ با نگاهی انتقادی-اصلاحی و الزاما متعهدانه می‌پرسد که اهداف اصلی انقلاب اسلامی ایران، بر استثمار زدایی داخلی، استعمار ستیزی خارجی و گرایشات تمدنی قرار داشته است. سه رکن جمهوریت مبتی بر قانون اساسی، اسلامیت مبتی بر دین مبین و انقلابی گری مبتی بر آرای امامین انقلاب، جهت دهنده این مسیر بوده است. چه شده که با برخی سو تدبیر‌ها و انتصابات ناشایست و مصلحت گرایی و محافظه کاری‌های منفعت طلبانه، چهار گروه متعصبین، متنفعین، منافقین و نفوذی ها، تا این حد میدان داری می‌کنند؟ جایگاه گام دوم در احیای انقلاب اسلامی ایران و قدرت یابی داخلی و منطقه ای، کجاست؟ چرا کاری کردیم که مردم از دموکراسی طلبی حول وحدت ملی و ایدئولوژی‌های انقلابی، به احقاق خشونت آمیز حقوق شهروندی خود گرایش پیدا کرده اند؟ هرچند سوالات مطرح شده توسط این کارشناس به ظاهر عریان بوده و بوی مطالبه گری برون مرزی می‌دهد، اما با اندکی آشنایی با قلم و منظومه فکری ایشان میتوان دریافت که هدفی جز اصلاح امور و تقویت پایه‌های انقلاب اسلامی، مدنظر نیست.

در سال ١٣٥٥ ایران، میان کشورهای منطقه خاورمیانه و شمال آفریقا از نظر نسبت تخت‌های بیمارستانی به جمعیت، رتبه آخر را داشته است. به گمان من کافی است تنها اسامی کشورهایی را که در این مناطق قرار دارند، جلوی چشممان بیاوریم؛ کشورهایی که سال ١٣٥٥ از عقب‌مانده‌ترین کشورهای جهان بوده‌اند، ایران در آن سال میان آنها از نظر سلامت چنین جایگاهی داشته است.