تالاب بین‌المللی شادگان در جنوب شهر شادگان استان خوزستان واقع شده و در همایش تالاب‌های جهان که در رامسر برگزار گردید (۱۹۷۱) تصمیم گرفته شد که سه تالاب شادگان، خورموسی و خور الامیه با عنوان تالاب شادگان شناخته شود. گفته می‌شود سدسازی و رعایت نشدن نیاز آبی تالاب (حق آبه محیط زیست)، تخلیه پساب‌های آلوده‌ای، چون مزارع نیشکر، پرورش ماهی و فولاد خوزستان، عبور لوله‌های نفتی، فعالیت ۳۰ واحد پتروشیمی و تخلیه زباله‌های شهری، این تالاب منحصربه‌فرد را از سال ۱۳۷۲ وارد فهرست قرمز تالاب‌های بین‌المللی (لیست مونترو) کرده‌است. آب این تالاب از رودخانه‌های جراحی و کارون همچنین جزر و مد خلیج فارس تأمین می‌شود که ب‍ه رغ‍م فصلی بودن ب‍خ‍ش آب ش‍ی‍ری‍ن آن، آب ش‍ور ت‍‍الاب ب‍ه دل‍ی‍ل م‍ت‍ص‍ل ب‍ودن به خ‍وره‍‍ا و خ‍ل‍ی‍ج ف‍‍ارس، دای‍م‍‍ی می‌باشد. مساحت تالاب حدود ۵۳۸ هزار هکتار بوده و ۳۲۷۷۶۵ هکتار آن، جزو پناهگاه حیات وحش محسوب می‌شود. بر اساس اخبار دریافتی، ادعا می‌شود که تالاب بین‌المللی شادگان، دوباره مورد هجوم تخریب‌گران قرار گرفته است. این‌بار در تخلفی آشکار و در سکوت خبری، ۱۴ هزار هکتار از مساحت این تالاب را کم کرده‌اند تا راه برای ساخت پتروپالایش شادگان و توسعۀ کارخانۀ فولاد شادگان باز شود؛ این اقدام را باید آخرین ضربۀ دولت سیزدهم بر پیکر تالاب بین‌المللی شادگان دانست که پیش از این با ندادن حقابه، لرزه‌نگاری‌های شرکت نفت، طرح گردشگری و ساخت زائرسرای غیرقانونی، ضربه‌های مهلکی بر این تالاب نیمه‌جان وارد کرده بود.

چون رویکردهای زیست‌محیطی دولت‌های یازدهم و دوازدهم هیچ‌وقت از مقام شعار فراتر نرفته است، این دولت‌ها شایستگی داشتن لقب «محیط‌زیستی‌ترین دولت» را ندارند.

به بهانه مقابله با ریزگردها بیش از ۱۱هزار هکتار از شن‏ زارهای طبیعی منطقه حفاظت شده میشداغ در جنوب غربی خوزستان مالچ ‏پاشی شدن این منطقه زیستگاه آهو و افعی شاخ‏دار عربی از گونه‏ های کمیاب و در معرض خطر انقراض است.

آب‌بندان ۲۲ هکتاری ولوکلا بین روستا‌های «کشتلی چناربن» و روستای « ولوکلای» بابل واقع شده و تمام این آب‌بندان پوشیده از نیلوفران آبی بوده و صحنه بسیار زیبایی را ایجاد کرده؛ اما متاسفانه مدتی است نیلوفر‌های آبی این تالاب به بهانه لایه‌روبی در حال نابودی هستند و بولدوزرهایی بزرگ بلای جان گل‌های نیلوفر این تالاب و این سرمایه ملی ارزشمند شده‌اند.

استادیار دانشگاه سیستان و بلوچستان گفت: تالاب ها و اکوسیستم‌های آبی کشور به منزله سرمایه‌های با ارزش ملی محسوب می‌شوند و متاسفانه هنوز روند تخریب این بوم سازگان‌های طبیعی که ده‌ها کارکرد متفاوت و موزون را یکجا در خود دارند متوقف نشده است.