نئولیبرالیسم به‌عنوان گفتمانی جهانی، از امکان‌های فوتبال برای تاثیرگذاری بر اجتماع، ایجاد ایدئولوژی متناسب با هدف و از همه مهمتر بستر بی‌نظیرش برای انباشت سرمایه آگاه است. فوتبال هم می‌تواند نماد جنبش‌های اعتراضی و هم نماد کنش‌های فاشیستی، هم نماد سلطه بدن‎های مردانه و هم صدای اعتراض زنان و مقاومت باشد. فوتبال نشان داده هم‌زمان که حامل پیام دست‌ خدای مارادونا یا سرودخوانی اعتراضی جوانان هوادار تیم الرجای مراکش به نظام استبدادی حاکم بر این کشور است، هم‌چنین می‌تواند فرصتی را برای بازنمایی حمایت بازیکنان تیم ترکیه از تجاوز رژیم اردوغان به خاک سوریه فراهم کند. فوتبال می‌تواند هم‌زمان که تفریح ارزان جوانان در کشورهای توسعه‌نیافته است، ستاره‌هایش دستمزدهای چند صد میلیون دلاری بگیرند.

در چند سال گذشته و به‌طور مشخص پیش از شروع رقابت‌های جام جهانی 2014 تا همین امروز، موضوع پیراهن تیم ملی و اسپانسری که قرار بوده پیراهن‌ها را تهیه کند، تبدیل به پاشنه آشیل فدراسیون فوتبال شده است.

حمید رسایی از اصولگرابودن خود اعلام برائت کرده است. او در توییتی با انتقاد از مواضع روحانی نوشت: «باهنر: در اصولگرابودن روحانی تردیدی نیست! همان‌طور که در اصولگرابودن باهنر تردیدی نیست! برای همین ما از اصولگرابودن اعلام برائت می‌کنیم.»