در سال‌های اخیر، به‌ویژه بعد از حادثه پلاسکو، توجه به ناایمنی برخی ساختمان‌ها بیشتر از قبل شد و حتی بسیاری واقعه تلخ متروپل را بی‌ارتباط با آن ماجرا ندانستند و در گیر‌و‌دار موضوع عدم ایمنی برخی ساختمان‌ها، فهرستی از ساختمان‌های ناایمن تهران منتشر شد که البته شهردار تهران توجهی به آن نکرد.

شهر از نگاه زیباشناسی یک اثر هنری است که رویا و خاطره و آرمان دارد. شهری موفق است، که رویا داشته باشد، قصه و قصه گو و خاطره داشته باشد و من از این نگاه اقتصاد خاطره را مطرح می‌کنم.

واقعیت آن است که شهر‌های ایران، شفاف اداره نمی‌شوند. در این میان، مدیریت برخی از کلانشهرها پیشقدم شده‌اند تا فسادهای افسارگسیخته سالیان گذشته را به مرور مهار کنند و به سمت شفافیت قدم بردارند. در تهران و چند شهر دیگر مثل مشهد چند گام برداشته شده اما پر واضح است که همچنان با استانداردهای جهانی و آنچه باید باشد فاصله بسیاری دیده می‌شود. به همین‌خاطر محسن هاشمی، در ابتدای جلسه دیروز شورای شهر تهران اعلام کرد: «سازمانی فربه، ناکارآمد، آلوده به رانت و مملو از موازی‌کاری نمی‌تواند خدمتی مناسب را به شهروندان ارائه کند.» اشاره رئیس شورای شهر تهران دقیقا به کاهش فساد و افزایش شفافیت از یک‌سو و کاهش هزینه‌ها و حرکت به سمت خواسته‌های مردمی بود.

اتاقی است بزرگ که به‌دقت تزیین شده است؛ به دیوارهای این سرا، عکس‌هایی قدیمی اما باکیفیت آویخته‌اند. پس از گفت‌وگو باعلاقه عکس‌ها را نشان می‌دهد و می‌گوید: اینها را خودم انتخاب کردم. به یکی از آنها اشاره می‌کند: «عکس زیبایی است». تقريبا همه عكس‌ها ايران را به تصوير مي‌كشند با ابنيه‌هايي كه «معماري اسلامي» را فرياد مي‌زنند. اینجا طبقه پانزدهم ساختمان وزارت راه و شهرسازی است. «تهران» از این نما لخت‌تر و عریان‌تر است. هوای آلوده و آسمان‌خراش‌های بی‌درو‌پیکرش بهتر به‌چشم می‌آیند. مصالح ساختمانی که مساحت‌های بزرگی را نصفه‌ونیمه پوشانده و رها شده‌اند. این همان نمایی است که آقای وزیر چند بار در گفت‌وگو با دست به آن اشاره می‌کند.