آنچه در جامعه طی سالیان اخیر، تشدید شده و روند فزاینده و نگران‌کننده به خود گرفته است، کنش‌ها و رفتارهای ضداخلاقی یا نااخلاق‌مدار است. این رفتارها به حدی شایع شده که گویی به اشباع رسیده است. در ادبیات تبلیغی ـ چه از نوع دولتی و چه آزاد ـ مرتب خبر از جایگاه علمی و رشد علمی کشور به میان می‌آید ـ هرچند رهبری نسبت به کُندشدن رشد علمی گلایه کردند ـ اما رشد علمی کشور، در نگاه تبلیغی با نگاه واقعی تفاوت‌های بنیادین دارد. مسئولان علم و متولیان اخلاق جامعه باید می‌دانستند که وقتی ظرفیت دانشگاه‌های کشور از سال 84 طی یک دوره چندساله دو برابر شود و شمار دانشجویان را از 5ر2 میلیون نفر به 5 میلیون نفر افزایش یابد و باز به اذعان خود، حدود نود درصد ظرفیت دانشگاه ها را تحصیلات پولی تشکیل دهد، خود به خود، افت شدید کیفی رخ داده و انواع و مظاهری از فساد در دانشگاه نفوذ می‌کند و قاعده «پول در برابر مدرک تحصیلی» در فضای غیررسمی اما گسترده و عمومی شکل می‌گیرد.

وحید احمدی معاون پژوهشی وزارت علوم در گفت و گو با اطلاعات تصریح کرد: برای جلوگیری از موضوع تخلفات علمی باید بر موضوع فرهنگی چرایی گرایش به مدرک بالاتر در کشور تمرکز کنیم. فرهنگ نامناسبی که به واسطه آن فکر می‌کنیم میزان اثرگذاری فرد به مدرکش وابستگی دارد.