درست است که در میانه باتلاق ابرچالش‌های اقتصادی گرفتار شده‌ایم، ولی نباید نشانی غلط داد، مشکل اساسی کشور ما در درجه اول نبود یک پروژه سیاسی است. با دستکاری و ترفند شاید بتوان امروز را فردا کرد، ولی نخبگان سیاسی ما نیازمند یک تغییر بنیادین در نگاهشان به جهانند، چیزی که متاسفانه نشانه‌هایش را نمی‌بینیم.

«ما هیچ وقت نگفتیم که ائتلاف دیگر نباشد و هر کدام به تنهایی کار کنیم. حتی من شخصاً قائل به این هستم که فارغ از ائتلاف انتخاباتی بین اصلاح‌ طلبان و اعتدالیون، وضعیت در کشور به گونه‌ای است که باید همه جریان‌های فکری و سیاسی با هم کار کنند و مجبور هم هستیم اینگونه عمل کنیم.»

«در این دوره چون خیالم راحت‌تر است که اصولگرایان پیروز می‌شوند، احساس کردم ضرورت ندارد بیایم.» اين بخشي از سخنان محمدرضا باهنر، چند هفته مانده به انتخابات سال ۹۴ است. به نظر مي‌رسد او نيز مانند بسياري از شخصيت‌هاي سياسي اصولگرا، قدرت پتانسيل رهبري جريان رقيب را درك نكرده‌ بود و اين روزها در كنار جمنا تمام تلاش خود را به كار گرفته است تا شايد بتواند موفق شوند. آنها گمان مي‌كنند در روزگاري كه ديگر هاشمي در ميان ما نيست، آن مرد (رييس دولت اصلاحات) و روحاني تنها مانده و ايشان مي‌توانند به دستاوردهايي براي انتخابات سال ۹۶ دست پيدا كنند.