اغلب می‌شنویم که پدر و مادر‌ها آرزوی خوشحالی و شادمانی فرزندانشان را می‌کنند و کمی غیرعادی است اگر پدر و مادری آرزوی زندگی معنادار برای فرزندش کند؛ در حالی که اکثر ما در بزرگسالی خواهان زندگی معناداری م و از بی‌معنایی واهمه داریم. بسیاری از ما نگران جنبه‌های پوچ‌گرایانه در فرهنگمان هستیم و وقتی معنایی را از دست می‌دهیم ناامید می‌شویم. سؤال اینجاست که معنا چیست و چرا انسان‌ها در پی آن هستند؟

در یکی از کلینک های دندانپزشکی غیردولتی تبریز شاهد اعتراض همراه یکی از بیماران به سهل انگاری دندانپزشک مربوطه بودم که بلافاصله بیمار نگون بخت در حالیکه خود از درد می نالید، به همراه خود متذکر شد: هیس! اگه اعتراض کنی سه ماه زندان داری!