آتش، اعتراض و اختلاف مدت‌هاست که سرخط اخبار منطقه خاورمیانه است. امروز هم که ناآرامی‌ها در عراق و بیروت دور جدیدی از تحولات سخت در این منطقه پرتلاطم را نشان می‌دهد و حتی کویت که زمانی تمثیلی از قرار و بهشت زمینی در این منطقه بود، با اعتراضاتی هر چند نرم مواجه شده است. شاید ناظران و مردمان جوان‌تر منطقه یا اقصا نقاط جهان در ذهن داشته باشند که هر ناآرامی و نزاعی را هرچند طولانی آخر سر قرار و آرامش و سکونی در پیش است، اما چرا این آتش سر خاموشی ندارد و هر روز به گونه‌ای در گوشه‌ای لهیب تازه می‌دهد؟

محمد زارع در یادداشتی می نویسد: یکی از روندهای جدی که در حال حاضر در اوراسیا در حال اتفاق افتادن است و به نظر می رسد که در آینده هم بیشتر تقویت خواهد شد تلاش قدرت های بزرگی مانند چین و روسیه برای ساخت فضاهای ژئوپلتیکی جدید است. افزایش حجم رقابت های ژئوپلتیکی چین در محیط امنیتی شرقی خود به خصوص در آسیا پاسفیک و تلاش آمریکا برای حصر ژئوپلتیکی این کشور در این منطقه، نخبگان و تصمیم سازان چینی را بر آن داشته است تا به دیگر حوزه های ژئوپلتیکی در محیط های امنیتی غربی خود به خصوص آسیای مرکزی بیش از پیش علاقه مند شوند.

دیدار روحانی از روسیه رویدادی سرنوشت ساز در برهه‌ای از تاریخ در منطقه است که تحولات مهمی در حال انجام است.