همان‌طور که «دفتر برنامه‌ریزی مرکزی» در شوروی سابق نتوانست جانشین نظام بازار شود و تولید، توزیع، قیمت‌گذاری و سرمایه‌گذاری را به صورت دستوری، هدایت و سامان دهد. سخت تأسف‌بار است که حرکت غلطی که از همان ابتدا محکوم به شکست بود (درج قیمت تولیدکننده) و قرار بود به کاهش قیمت‌ها و کاهش مداخلات دولت در بازار بینجامد، نه‌فقط به ارزانی کالا‌ها منجر نشد (که بدیهی بود چنین نخواهد شد)؛ بلکه به افزایش حضور و سنگین‌تر‌شدن وزن دولت در بازار منتهی شده و اکنون دولت در جایگاه عقل مطلق به تعیین قیمت زنجیره تأمین و توزیع و عرضه و هزینه‌های شرکت‌های پخش و بازاریاب‌ها و... مشغول شده است!

یکی از علمای حوزه علمیه قم، در گفت‌وگوی اختصاصی با «اکو ایران» مدعی شده‌اند اقتصاد اسلامی نداریم. ایشان این ادعا را به جامعه‌شناسی و روانشناسی و سایر علوم انسانی نیز تسری داده‌اند. درباره این ادعا ملاحظاتی وجود دارد که در قالب نکاتی چند برمی‌رسم.

«چرا روحانیون انقلابی به سوسیالیسم علاقه‌مند شدند؟ اقتصاد عقلایی از منظر اسلام اقتصاد آزاد است یا اقتصاد کمونیستی ؟ باید مدافع رقابت در اقتصاد بود؟ اقتصاد دولتی که تورم خلق کند در شرع چه جایگاهی دارد؟»

آلمان بعد از اتمام جنگ جهانی به دو قسمت تقسیم و تحت دو ایدئولوژی اقتصادی معکوس حرکت کرد. اما تنها عاملی که شرق را از غرب متمایز می‌کند «انتخاب استراتژی» است. غرب تحت لوای قدرت‌های بزرگ و زیر پرچم «بازار آزاد» مدیریت شد. شرق زیر پرچم شوروی و تحت چارچوب «ایدئولوژی کمونیست‌ها» به پیش‌رفت.تجربه آلمان، دو اندیشه اقتصادی معکوس «بازار آزاد» و «اقتصاد دستوری» را در یک قاب قرار می‌دهد و غلبه یکی بر دیگری را به تصویر می‌کشد.

نامگذاری امسال با عنوان اقتصاد مقاومتی: تولید- اشتغال برای جمیع ایرانیان نیز پیام روشنی داشت. پیامی که حاکی از این حقیقت بود برای تحقق اقتصادی پویا همه از جمله مردم نیز باید پای کار باشند چه اینکه همه عتاب و خطاب رهبری تنها با دولت و دولتمردان نیست.