واژه «بُز» در اوستا به صورت های «بُوزَ» و «ایزَ» به معنای بُزِ نَر می باشد. این واژه در زبان سانسکریت «بُک» و در پهلوی به صورت «بُج» و « پاژَن» که نام گونه کوهی آن می باشد، آمده است.
کد خبر: ۵۷۴۸۶ تاریخ انتشار : ۱۳۹۶/۰۱/۱۴