وجود رهبران، اندیشمندان و علما در هر جامعه ای به عنوان ارکان تأثیرگذار، نقش شریانهای حیاتی را ایفا می کنند که اگر به موقع، درست و کارآمد عمل نکنند، آن ملت و جامعه دچار انحطاط، تنزّل و یا در معرض سقوط و اضمحلال قرار می گیرد. در حقیقت سکان دار هدایت مردم، علما و اندیشمندان هستند.