شکاف بین تولید کشاورزی در کشور‌های شورای همکاری خلیج فارس و مصرف غذا از سال ۱۹۸۵ به میزان قابل توجهی افزایش یافته است. این منطقه کنترلی بر منابع غذایی خود ندارد و به شدت به واردات وابسته است. در سال ۲۰۲۲ کشور‌های شورای همکاری خلیج فارس حدود ۸۵ درصد از مواد غذایی خود را وارد کرده‌اند؛ که تقریباً تمام مصرف برنج وارداتی، حدود ۹۳ درصد غلات و تقریباً ۶۲ درصد گوشت و ۵۶ درصد سبزیجات را شامل می‌شود.آن‌ها در مواقع بحران غذایی با چالش‌های مهمی در قالب ممنوعیت صادرات مواد غذایی اعمال شده توسط کشور‌های میزبان مواجه هستند. برخی از کشور‌های شورای همکاری خلیج فارس نیز با خرید سهام شرکت‌های بزرگ مواد غذایی و “پردازشگر‌های جهانی غذا” یک گام جلوتر در زنجیره تأمین مواد غذایی حرکت کرده‌اند. در این رابطه نکته‌ای که نباید از آن غافل شد، ژئوپلیتیک در منطقه خاورمیانه و شمال آفریقا و موقعیت بنادر شورای همکاری خلیج فارس دلیل اصلی نگرانی‌ها است.

وزارت بازرگانی عراق برای حفظ امنیت غذایی کشور ۳.۵۶ میلیون تن گندم داخلی از زمان آغاز فصل برداشت در ماه آوریل خریداری کرده است، ولی لازم است یک میلیون تن گندم وارد کند تا بتواند ذخایر غلات خود را در بحبوحه بحران کرونا تقویت کند.

اصلي‌ترين نياز بشريت براي زنده ماندن به حساب مي‌آيد؛ ‌نيازي كه شايد در آينده‌اي نه چندان دور گريبان آدم‌ها را بگيرد و از هستي ساقط‌شان كند. آب كه نباشد، ‌حيات هم تعطيل مي‌شود. اثرات كمبود آب و خشكسالي در كشورهاي مختلف به شكل‌هاي گوناگون و تقريبا مشابه ديده مي‌شود.