ایران کشوری است با جغرافیای وسیع و مستعد مواجهه با بحران‌های متفاوت؛ از سیل و زلزله تا خشکسالی و طوفان. گاه این بلایای طبیعی در مقیاسی بروز پیدا می‌کنند که مواجهه با آنها بی همراهی عمومی همه نهادها اعم از دولتی و غیر دولتی، نظامی و غیرنظامی ممکن نیست. در چنین شرایطی توقع آن است که نهادهای مدنی خاصه آنها که با هدف مواجهه با چنین بحران‌هایی تأسیس شده اند به یاری بشتابند. اما آیا احزاب و گروه‌های سیاسی نیز مخاطب این توقع هستند؟ نقش احزاب در شرایط بروز چنین بحران‌هایی چیست؟

حمیدرضا ترقی، عضو حزب موتلفه اسلامی به بیان ناگفته‌های خود در کارنامه مبارزاتی خود قبل و بعد از انقلاب پرداخت.

یک کارشناس امور بین‌الملل با اشاره به کلیدواژه‌ «صلح جامع و دائم با تل‌آویو» که در بیانیه پایانی این دوره از اجلاس اتحادیه عرب مطرح شد، گفت: طرح این مساله نشان دهنده سقوط و اضمحلال اتحادیه عرب و نویدبخش شکل‌گیری یک جبهه جدید عربی و مخالف صهیونیست‌ها در منطقه است.

در ایران، اردوگاه اصولگرایان حال و روز خوبی ندارد، چراکه کاندیداهای آنها ظاهرا تمایلی به کناره گیری به نفع فردی که تصور می شود بیشترین رای را دارد ندارند.