در ایران متاسفانه از سال 84 به دلیل عدم توزیع و تخصیص بهینه منابع میان نیازهای واقعی و اساسی اقتصاد، فقر گسترده‌تر شد. یعنی علی‌رغم درآمدهای نفتی که حدود 700 تا 800 میلیارد دلار تخمین زده می‌شود، به جای اینکه ثروت گسترش پیدا کند، فقر همه جای کشور را زیر سایه خود برد و خانوارهایی که در طبقه متوسط بودند هم تضعیف شدند.