اخترشناسی از کهن‌ترین دانش‌های بشری است. بشر از روزی که روی سیاره زمین طی میلیون‌ها میلیون سال فرگشت پدیدار شده است، چشم به آسمان دوخته، خورشید و ماه و ستارگان و سیاره‌ها را می‌نگرد. دوره تاریکی و نابخردی انسان با اختربینی و طالع‌بینی و خدایگان سیارات و افسانه‌ها و اسطوره‌ها گره خورده بود.

نظریه نسبیت خاص و عام اینشتین بی‌شک از معروف‌ترین و مهم‌ترین نظریه‌های فیزیک به شمار می‌رود که انقلابی را در این حوزه پدید آورد. در این مقاله قصد دارم کتابی را به تفصیل معرفی كنم که به‌تازگی یوسف ثبوتی، از استادان نامور و شناخته‌شده فیزیک کشورمان تألیف و چاپ کرده است. اما پیش از آن، برای آشنایی خوانندگان محترم، به اختصار درباره این دو نظریه و آلبرت اینشتین توضیحاتی را می‌نویسم. ناوردایی همه قانون‌های فیزیک در جابه‌جایی هر چارچوب مرجع لَختی با چارچوب مرجع لَخت دیگر؛ به سخن دیگر، بررسی فرمول‌بندی قانون فیزیک توسط ناظر لَخت در حرکت نسبی. نظریه پیشنهادی اینشتین به سال 1905، به‌واقع تعمیم اصل نسبیت مکانیک نیوتنی است. از اینجا نخست نتیجه می‌گیریم که برای نوشتن رابطه قانون‌های فیزیک هیچ چارچوب مرجع لَخت برتری وجود ندارد که بتوان آن را به‌طور مطلق بی‌حرکت فرض کرد.

آگهی اسامی نامزدهای انتخابات شوراهای اسلامی شهر مجلسی منتشر شد.