آيا كسي از تاريخ‌نويسان معاصر روايت نكرد، آيا زماني كه ميرزا تقي‌خان اميركبير، مراحل اوليه خدمات اداري را نزد عباس ميرزاي وليعهد طي مي‌كرد، عباس ميرزا با او از نشستي سخن به ميان آورد كه با «ژوبر» فرستاده ناپلئون بناپارت داشت؟ همان ديداري كه طي آن، وليعهد شجاع قاجاري، از حركت رو به جلوي اقتصادي و فرهنگي غرب در شگفت مانده بود و از كم‌فروغي تابش آفتاب توسعه بر سپهر اجتماعي ايران شكوه كرده بود.

در این اتاق مرگ نفس می‌کشد، همه جا بوی مرگ می‌دهد و انگار صدای پاهایش هر لحظه به اینجا نزدیک‌ و نزدیک‌تر می‌شود. شاهدش هم صدای بوق منقطعی‌ست که در فضای اتاق ‌پیچیده و بدن‌های سردی که بی هیچ امیدی، سنگینی ده‌ها دستگاه و لوله را بر خود تاب می‌آورند. دیگر امیدی نیست و کار تمام شده است. کاغذهای سفیدی که روی میز سفید جلوی تخت بیمارستان افتاده‌اند این را نشان می‌دهند، پنج پزشک معتمد هم تایید کردند که این زندگی‌ها دیگر تمام شده‌اند.