یک سال از وقوع زلزله 5.2 ریشتری روز 29 آذرماه سال 96 در تهران می‌گذرد، زلزله‌ای که پس از سال‌ها بار دیگر نشان داد که از حیث آموزش شهروندان و بازسازی سیستم مدیریت بحران در کشور دچار ضعف هستیم و به گفته دبیر کارگروه ملی زلزله نباید زلزله تهران را فراموش کرد و اگر به زلزله و موارد آن توجه نشود و اقدامات عملی برای ساخت و سازها، ارتقای تجهیزات و آموزش مردم انجام نگیرد، وضع خوبی نخواهیم داشت.

به اعتقاد محققان کشور تمام عملیات و اقداماتی که تحت یک برنامه منسجم و جامع جهت کاهش اثرات بحران در یک کشور و یا برای منطقه خاصی انجام می‌شود را می‌توان به عنوان کاهش اثرات بحران نام برد که در این راستا باید در سیاستگذاری ملی اولویت‌های اول تا سوم به ترتیب «آماده‌سازی»، «امدادرسانی» و «بهبودی و عادی‌سازی شرایط» قرار داده شود.