برآورد ۲۰۱۷ بانک جهانی هزینه فرار مغز‌ها را ۵۰ میلیارد دلار در سال نشان می‌دهد این رقم بیش از دو برابر ارزش صادرات نفت ایران است که در سال ۲۰۱۹ کمتر از ۲۰ میلیارد دلار بوده است. این «فرار مغزها» به کمبود تخصص، نوآوری و بهره‌وری کمک کرده است و مانع پیشرفت در اقتصاد و نهاد‌های فرهنگی ایران شده است. جمعیت ایران از سال ۱۹۷۹ تا ۲۰۱۹ بیش از دو برابر شده و به ۸۳ میلیون نفر رسیده است. محققان دانشگاه استنفورد تخمین زده‌اند که سهم مهاجران (مهاجران دائم و موقت) در همین مدت تقریباً سه برابر شده است. تعداد زیادی از این مهاجران تحصیل کرده و یا در موقعیت‌های اجتماعی و فرهنگی برجسته‌ای قرار دارند. شاخص مهاجرت خالص بالقوه گالوپ که بین سال‌های ۲۰۱۵ و ۲۰۱۷ انجام شد، نشان داد که بیش از یک‌چهارم ساکنان ایرانی با تحصیلات عالی در صورت امکان کشور را ترک خواهند کرد. آقایان مسئول امنیت ملی، آیا هنوز قصد دارند با رویکرد شعاری، برچسبی، ایدئولوژیک و نگاه گل درشت به مسئله نگاه کنند؟ عزیزان امنیت ملی، شما که اساتید ما بودید، چرا مسئله را در کانون توجه با رویکرد مدیریت بحران و سیاستگذاری سه سطحی (کوتاه، میان و بلند مدت)، قرار نمی‌دهید؟

این روز‌ها موضوع مهاجرت ایرانیان به کشور‌های دیگر، زیاد مطرح می‌شود. در اطراف بسیاری از ما، افرادی هستند که بیش از گذشته مصمم به ادامه زندگی در فضا و بستر جدید هستند. دلایل مهاجرت از ایران و به‌طور کلی مهاجرت را می‌توان در موارد زیر خلاصه کرد.

آمارهای مختلف نشان می‌دهد رتبه پایین شاخص جابجایی دانشجویان ایران بیشتر به علت تعداد کم دانشجوهای خارجی در ایران است نه فرار مغز‌ها.