"اعتماد" نیز از لوازم پایداری و توسعه جوامع است: اعتماد مردم به یکدیگر، اعتماد مردم به حکومت و حاکمان و اعتماد حکومتگران به مردم. وقتی اعتماد نباشد، "بدبینی" جای آن را پر می کند. در جامعه بدبین، همکاری شکل نمی گیرد و جامعه بدون همکاری رشد نمی کند.

معضلات اقتصادی و اجتماعی هر روز در قالبی از رخدادهای تلخ ، نا گوار و آزار دهنده رخ می نماید . وقتی تعداد رخدادهای آزار دهنده از حد آستانه تحمل افزایش یابد ، اتخاذ رویکردهای فوری به منظورچاره اندیشی ، مهار بحران و حل معضل ضروری می نماید . مدیریت های آگاهانه در مسیر بالندگی ، معضلات را قبل از وقوع ، شناسائی و پدیده های مورد انتظار را قبل از حدوث ، ساماندهی و درسیستم جامع هوشمند خود ، نگاره سازی و انگاره نمایی می نمایند . رخدادها ی محتمل را ، در ذهن ، تصویر سازی و ذهن خود را درگیر تجربی کردن آن می نمایند . تجربه گی نگاره های ذهنی ، مدیریت را قدرت و قدرت باز تولید شده را ، در اختیار مدیریت قرار می دهد .

بالاخره انتخابات عظیم، اخیر و پرهزینه کشورمان در هر دو سطح ملی و محلی به پایان رسید و پرونده آن مانند همیشه ، با کمترین تحلیل های مدیریتی و آسیب شناسی های اجتماعی بسته شد. متن حاضر ، با توجه به این نقیصه ، قصد تحلیل برخی از عجایب بوجود آمده در نتایج انتخابات شوراها را دارد. عجایبی که در واقع امر، واقعیت ها و سنت های حرکت های سالم درونی بوده ولی در دنیای معامله گرای بیرونی، بشکل سنت شکنی ها و خرق عادت ها، نمایان شده اند.