معاون وزیر آموزش و پرورش روز گذشته به همان واقعیتی تصریح کرد که بیشتر مردم از آن آگاه هستند و با آن دست و پنجه نرم می‌کنند؛ وضعیت بی کیفیتی و خارج از استاندارد مدرسه ها، کلاس‌ها و آموزش ها. چنان چه معاون برنامه ریزی و توسعه منابع این وزارتخانه گفته است: «آموزش و پرورش در شرایط کنونی با استاندارد شرایط کاری معلم، کلاس، تجهیزات و منطقه آموزشی فاصله دارد.»

منصور مجاوری، مشاور وزیر آموزش و پرورش درباره شائبه پیش آمده در خصوص مدرسه فروشی و برداشت نادرست از یک مصوبه توضیح داد.

معاون حقوقی و امور مجلس وزیر آموزش و پرورش گفت: در برنامه ششم توسعه لایحه رتبه‌بندی و نظام پرداخت معلمان پیش‌نویس آماده شده و به زودی این لایحه تقدیم مجلس می‌شود که امیدواریم از سال تحصیلی 98-97 این لایحه تصویب و اجرایی شود.

آنچه در این سال ها از تحولات پی در پی نظام آموزش و پرورش کشور نصیب مان شده، تغییرات گاها ناخوشایند در بنیان های آموزش پایه می باشد که بازخوراند آن در کف جامعه قابل رصد است. سوال اینجاست که آیا با تحولات ظاهری یا عمیق ایجاد شده در نظام آموزش و پرورش، بحث پایه ای ترین بخش توسعه منابع انسانی ما تحقق می یابد؟ ایا ارکان اموزشی برنامه ریزی شده در آموزش و پرورش ما شامل اهداف و رویکردها ، ساختار و تشکیلات ، فراگیران ، معلمان و کادر آموزشی ، محتوا ، روش آموزش و تدریس ، فناوری های آموزشی مورد استفاده و در نهایت محیط درونی و برونی نظام آموزشی کشور، از ظرفیت های لازم برای توسعه هدفمند منابع انسانی، برخوردارند؟ نگذاریم، داستان نقدهای امروز، راستان فاجعه آمیز فردا شود(لطفا).