عمل زشت ، شنیع ، غیر اخلاقی و غیر انسانی و مغایر با مصوبات حقوق بشری و حقوق بین الملل در احترام به مقدسات ادیان در کشور سوئد صورت گرفته است. بنظر می رسد که ظاهر داستان تنها روایت قابل نقل نبوده و داستان دارای بن مایه تحریک آمیز عبری- گروهک منافقین باشد.جهان اسلام نسبت به موضوع حساسیت نشان داده و حتی آیت الله سیستانی در برخورد با موضوع ،آستین همت بالا زده است. سوال اینجاست که آیا در این شرایط ، صدور بیانیه محکومیت توسط عقیدتی وزارت دفاع (هرچند با متنی شیوا و مستدل) ، ایجاد شائبه و فرصت برای سو استفاده طرف مقابل نمی کند؟ ضمن تائید حساسیت ها ، توصیه می شود تمرکز موضوع نه از راه دیپلماتیک ، بلکه از راه حقوق بین الملل دنباله گیری شود.

در این گزارش مرور مختصری به عصر تاریخ ساز امام ششم و نیز فرصت سازی های ایشان برای احیاء مکتب تشیع اشاره داشته ایم. برای پاسخ به این سؤال که چرا از میان امامان شیعه، مکتب اهل بیت را مکتب جعفری نامیده اند، باید دوران امامت آن بزرگوار به دقت بررسی گردد.

امام صادق (علیه السلام) در روز 17 ربیع الاول سال 83 هجری قمری در مدینه متولد گردید. پدر گرامی آن حضرت، امام محمد باقر (علیه السلام) و مادر ارجمندش ام فروه، دختر قاسم بن محمد بن ابی بکر می باشد. نام شریفش جعفر و لقب معروفش صادق و کنیه اش ابوعبدالله می باشد. شهادت آن حضرت در 25 شوال سال 148 هجری قمری، در 65 سالگی، به دستور منصور دوانیقی، خلیفه ستمگر عباسی، به وسیله سمی که به آن بزرگوار خوراندند، در شهر مدینه اتفاق افتاد، و محل دفنش در قبرستان بقیع است.