ساعتی می‌گذرد، اکنون همه رفته‌اند و مزاری که دقایقی پیش برای رساندن خودت به آن باید انتظار می‌کشیدی، خلوت شده است. هنوز رفتن را باور نداریم، در حالی که می‌دانیم روزی نوبت ما هم می‌رسد اما همچنان به دروغ، غیبت‌، برج‌سازی‌ و غیره ادامه می‌دهیم.