در چند سال اخیر، معنای واقعی تکنولوژی را لمس کرده‌ایم: تا می‌آییم به یک سخت‌افزار یا نرم‌افزار عادت کنیم، محصولی جدید به بازار می‌آید و همۀ رقبا را از میدان به در می‌کند. دودشدن چیز‌های استوار هیجان دارد. مثل وقتی که یک سیستمِ جدید نه‌تن‌ها بساط شرکتی باسابقه و استخوان‌دار را درهم می‌پیچد، بلکه ساختار‌های قدیمی جهان را زیرورو می‌کند. اما چرخۀ «برهم‌زدن» و تخریبِ دستاورد‌های قبلی تا چه زمانی پابرجا می‌ماند؟ به عبارت دیگر، تکنولوژی‌های سیلیکون‌ولی تا کجا همراه ما خواهند ماند؟

برای اولین‌ بار جوزف شومپیتر (۱۸۸۳-۱۹۵۰) عبارت تناقض‌ آلود « تخریب خلاق » (Creative Destruction) را به کار برد. نسل‌های بعدی اقتصاددانان از این عبارت به عنوان توصیف مختصری از پیشرفت به روش بازار آزاد استفاده کرده‌‌اند.

شهرد‌‌‌‌‌اری تهران د‌‌‌‌‌ر حال پیگیری و اجرای طرحی د‌‌‌‌‌ر مناطق ۱۲، ۱۵ و ۱۶ است که برمبنای آن موسسات حمل و نقل خرد‌‌‌‌‌ه‌بار به‌جایی که مشخص نشد‌‌‌‌‌ه کجاست، منتقل شوند‌‌‌‌‌.