تماشای پورنوگرافی تبدیل به یک سرگرمی بسیار رایج در میان افراد به خصوص جوانان شده است. استدلال بسیاری از افراد از تماشای پورنوگرافی، خودکاوی، آموزش جنسی و حتی بهبود روابط با شریک زندگی است، اما قطعا دیدن پورن معیار مناسبی برای انجام رابطه نیست. وعادت کردن به این عمل ناشایست می‌تواند بسیار مخرب باشد؛ تا جایی که پورنوگرافی به یک اعتیاد تبدیل می شود و بر زندگی روزمره شما تأثیر می‌گذارد و می‌تواند برای شما مشکل ساز باشد.هنگامی که افراد نمی‌توانند نگاه کردن به پورن را متوقف کنند، اعتیاد به پورن یا Porn addiction اتفاق می‌افتد. به این صورت که این مشکل به حدی می رسد که در زندگی روزمره فرد اختلال ایجاد می کند. آمار مبتلایان به این اعتیاد پیوسته در حال افزایش است. ترک پورن نیز به دلیل دسترسی راحت و بدون تلاش به این محتوا می تواند کار دشواری باشد.تنوع بسیار زیاد این فیلم‌ها یکی از مهم ‌ترین دلایل اعتیادآور در تماشای فیلم‌های پورن است. معمولاً تصور رابطه جنسی با یک نفر برای برخی از افراد کسل‌ کننده و ناخوشایند است. به همین دلیل این افراد سعی می‌کنند در کنار روابط جنسی با شریک جنسی خود، نیازهایشان را با دیدن رابطه جنسی افراد مختلف در شرایط متنوع ارضاء کنند.اعتیاد به پورن که یکی ازاختلالات جنسی به حساب می آید ، گاهی مرتبط به بیماری های روحی روانی می باشد. توجه داشته باشید که همه افرادی که اعتیاد به پورن دارند دارای بیماری روانی نیستند اما با این حال، برخی از شرایط سلامت روان می تواند به ایجاد و تداوم رفتارهای اعتیادآور مرتبط با پورنوگرافی کمک کند. ممکن است افرادی که از مشکلات روحی و روانی رنج می برند برای فرار از ناراحتی، افسردگی و اضطراب خود به پورنو گرافی روی بیاورند که علاوه بر تسکین موقت باعث حواس پرتی فرد از مشکلات فعلی می شود. شرایطی مانند افسردگی، اختلالات اضطرابی، اختلالات مربوط به تروما، یا مشکلات سوء مصرف مواد می توانند می‌توانند آسیب پذیری در برابر رفتارهای اعتیادآور از جمله مصرف بیش از حد پورنوگرافی ایجاد کنند، زیرا افراد ممکن است برای مدیریت علائم سلامت روان خود به شیوه ای ناسالم به پورنوگرافی وابسته شوند. در سطوح بالای اعتیاد، درمان اعتیاد به پورن، توسط روان‌ شناس یا روانپزشک امکان‌پذیر است. همچنین حضور در جلسات سکس تراپی بسیار موثر می باشد و به درمان آن‌ نیز کمک‌ می کند. درمان اعتیاد به پورن، باتوجه ‌به علت زمینه‌ای و نحوه بروز آن در زندگی شخصی، متفاوت است.

محمد جواد کاشی، استاد دانشگاه علامه طباطبایی معتقد است که آرزوی زندگی تماما اخلاقی، بی‌ربط و خطرناک بوده و خودش بیش از همه دشمن اجتماع اخلاقی است . نسل جدید در حال وارد کردن هنجارهای اخلاقی به یک بستر درست بوده و با این تغییرات ، جامعه ایران رو به زوال اخلاقی نمی‌رود؛ زوال اخلاقی قبلا توسط مدعیان اخلاق اتفاق افتاده است . کسانی که ندانسته دشمن اخلاق بودند و بدون اینکه بدانند، در آرزوهایشان با اخلاق دشمنی می‌کردند. ایدئولوژی‌ها با تمامیت‌خواهی و آرزوی یک جامعه تماما اخلاقی، همان سرچشمه‌های محدود زایش حیات اخلاقی در زندگی روزمره را هم دارند نابود می‌کنند. باید عقب بنشینیم و اجازه بدهیم خود زندگی بنیان‌های اخلاقی‌اش را به طور طبیعی بسازد. مگر پیامبر خدا توانست جامعه تماما اخلاقی بسازد؟! نمی‌دانم چرا این سؤال را در طی این 40 سال از خودمان نکرده‌ایم ؟!