افلاطون برای کار یدی(دستی) ارزش و احترام کمی قائل بود اما برای فراغتی که به وسیله شهروندان لایق به خوبی مورد استفاده قرار می گرفت اهمیت زیادی می داد. فراغت مد نظر افلاطون صرف اجرای موسیقی، نمایشنامه، ورزش و تعلیم دادن اصول می شد. از نظر او برای اندیشیدن،‏ تامل و خودسازی و نیل به خوشبختی باید وقت آزاد داشت.

حجت‌الاسلام عیسوی گفت: طلاب نباید تبلیغ را منحصر در منبر و خطابه ببینند، بلکه کارهای جهادی، حل مشکلات مردم و فعالیت‌های عام المنفعه دیگر را نیز تبلیغ بدانند.