نافرجامی کمونیسم به نقص عمیق‌تری اشاره دارد: دیدگاه خطای مارکس در خصوص طبیعت انسان. مارکس تصور می‌کرد چیزی تحت عنوان ذات و یا طبیعت بیولوژیک انسان وجود ندارد.

پیشوای چینی ها، مائوتسه تونگ، معتقد بود بیکاری واقعیت زشت سرمایه داری است، او به این افتخار می کرد که در سوسیالیسم بیکاری وجود ندارد! راه حل های جالبی هم داشت: از میانه های دهه ۱۹۵۰ میلیون ها جوان شهری را برای یادگیری از دهقانان به روستاها فرستادند، استدلالشان هم این بود آنها هم آموزش ایدئولوژیک می بینند و برای مبارزه آماده شوند و هم به طور موقت مشغول می شوند تا سرفرصت برایشان فکری شود.