کسی نپرسید که اسدبیگی کیست و این ثروت را از کجا آورده است؟ کسی تحقیق نکرد که حاجی‌های پشت اسدبیگی چه کسانی می‌توانند باشند؟ کسی ریشه یابی نکرد که در سطح مدیریت اجرایی عالی کشور، چرا باید سه نفر خاص اینقدر پیگیر واگذاری هفت تپه به اسدبیگی باشند؟ کسی حساس نشد که چرا استاندار قبلی خوزستان با تمسک به اهرم‌های امنیتی- انتظامی چرا باید با کارگران هفت تپه برخورد می‌کرد؟ کسی تاسف نخورد که چرا دستگاه قضایی کشور باید برخورد قهرآمیز با کارگران می‌کرد؟ و.. اما هفت تپه ازاد شد. ما در هفت تپه و هفت تپه‌ها، چوب دور شدن از روحیه انقلابی و نظارت مردمی را خوردیم. تاریخ ثابت کرده که اعتماد نابجا به هر انسانی در هر مقامی که باشد، نادرست است. کشور انقلابی، تقویت نظام‌های نظارت مردمی را طلب می‌کند.

در حالی که مجلس اصولگرا تلاش دارد تا با اقدامات نمایشی دولت و سازمان خصوصی‌سازی را مقصر اصلی وضعیت مجتمع صنعتی شکرهفت تپه نشان دهد؛ تصاویر حمله به ستاد مهندس میرحسین موسوی در قیطره در سال ۸۸ نشان می‌دهد که مالک خلع ید شده مانند حسن رعیت چگونه یک شبه ره صدساله رفت!

یک جوان دهه شصتی توانسته کارخانه‌ای بزرگ را با تنها ۶ میلیارد تصاحب کند و ۱.۵ میلیارد ارز دولتی بگیرد و در بازار آزاد بفروشد.

رییس اورژانس اجتماعی کشور، انتشار کلیپ‌هایی مبنی بر خودکشی دو جوان ایرانی بدلیل بازی در چالش «نهنگ آبی» را تکذیب کرد و گفت: تا به حال هیچ مورد خودکشی از طریق بازی مذکور در ایران رخ نداده است؛ هرکسی می‌تواند کلیپ‌های مختلف خودکشی را که دلایلی جز این بازی دارند را به دست آورده و با نگارش زیرنویسی به‌ روی آن علت را شرکت در چالش نهنگ آبی عنوان کند، اما این ادعاها کاملا بی‌پایه و اساس است.