‏طالبان خواندن آثار ۹ نویسنده مشهور ایرانی شامل؛ هوشنگ گلشیری، رضا امیرخانی، ابراهیم گلستان، اسماعیل فصیح، سیدمهدی شجاعی، عبدالحسین زرین‌کوب، نادر ابراهیمی، هوشنگ مرادی‌کرمانی، احمد محمود و جمال میرصادقی را ممنوع کرد.اقدامی که موجی از انتقاد و نگرانی نسبت به گسترش محدودیت‌های فرهنگی و حذف صداهای مستقل در منطقه برانگیخته است.ممنوع کردن کتاب‌ها و سانسور از همان روز‌های ابتدایی بازگشت طالبان به افغانستان شروع شد. ابتدا سراغ بعضی کتاب‌های دینی رفتند؛ کتاب‌هایی که تفسیر یا نگاهی متفاوت به دین داشتند، یا اینکه از ایران به افغانستان رسیده بودند؛ بعد نوبت به آثار نویسندگان معاصر رسید؛ رمان‌ها، مجموعه‌های شعر و حتی داستان‌های کوتاه. انگار هر چیزی که با روایت رسمی آنها نمی‌خواند، باید از قفسه‌ها حذف می‌شد.

آقای عبدالعظیم زرین کوب ، استاد دانشگاه در حوزه ادبیات فارسی ، تنها بازمانده نسل اول خاندان زرین کوب است . او وصی اثار و مقالات ، چاپ ونشر ، حفظ ونگهداری اثار بجامانده از استاد است .

سعدی متفکری تکنیکی و بسیار واقع گرا است که سیاست را به مثابه تدبیر ساختارهای زندگی روزمره با استفاده از اندرزنامه های اخلاقی جایگاهی، معنا می‏سازد. سعدی در گلستان سعدی چهار ساختار اصلی قدرت، لذت، ثروت و فرهنگ را شناسایی می‏کند، آنها را معرفی کرده و تکنیک های حل و فصل آنها را به بشر می¬آموزد.

درست ۴۱ سال از تاریخی که عبدالحسین زرین‌کوب در انجمن علمی استادان ادبیات فارسی از اهمیت تمرکز بر ادبیات انسانی ایران و دوری از تدریس مدایح بیهوده و متون مغلق در دانشگاه‌ها گفت، گذشته و هنوز که هنوز است در فهرست درس‌های ارائه‌شده دانشجویان رشته ادبیات از کارشناسی تا دکتری، نام چنین کتاب‌هایی به چشم می‌خورد!

دکتر زرین‌کوب کتابی تحت عنوان دو قرن سکوت درمورد حوادث و اوضاع تاریخیِ ایران در دو قرن اول اسلام (از حملهٔ عرب تا ظهور دولت طاهریان) نگاشته و در سال ۱۳۳۶ در چاپ دوم کتاب به بسیاری از سؤالات مطرح‌شده توسط منتقدان و نیز شبهات وارده بر مطالب چاپ اول کتاب پاسخ داده‌است.