چه کسی فکر می‌کرد «هتل و کافه‌ نادری» ۹۰ سالگی‌اش را در هراس دوتکه شدن پشت‌سر بگذارد؟ دوتکه شدن و خراب کردن دیوار ماجرای عجیب‌و‌غریبی بود که یکی از قدیمی‌ترین کافه‌ها و هتل‌های ایران با همراهی دوستدار‌ان میراث فرهنگی و شبکه‌های اجتماعی، آن را پشت‌سر گذاشت. کافه و هتلی در حاشیه خیابان جمهوری اسلامی که حالا در ۹۰ سالگی خود، خاطرات زیادی از تاریخ و آدم‌های مشهوری چون صادق هدایت،‌ نیما یوشیج،‌ هوشنگ ابتهاج، مرتضی کیوان و... را در ذهن در و دیوارهایش حفظ کرده است.

لاله‌زار سال‌هاست که دیگر نشانی از یک مکان فرهنگی ندارد اما هنوز علاقه‌مندان به تاریخ و فرهنگ چشم امید از احیای این خیابان پرخاطره به عنوان یک محور فرهنگی نبسته‌اند و حتی مدیران هم صحبت از احیای این خیابان می‌کنند؛ اما نوک پیکان بیش از هرکس و هر نهادی، به سمت چه کسی است؟ اصلا لاله‌زار محفل کدام تئاترها بود و چه تاریخی را پشت سر گذاشته که آنقدر اهمیت پیدا می‌کند؟