اندک اندک باید بهاری در پاییز گام نهد که عبور سبزش در حریم مهر، جان بخشد و هر آنچه جانِ عاشق است بر آذر نشاند. در کوچه های آبان، خواهی شنید صدای کفش های کودک اندیشه را که وصله دار می پیچد و خواهی دید گوش های فرزندان این بوم را که منتظرِ طنین زنگ تفریح به خوابی به اندازه هر جلسه از برنامه هفتگی نشسته است و منِ معلم ایستاده ذوب می شوم تا کلاس دی ماه منجمد نگردد.