در بحث مواد مخدر، امام عقیده داشت که افساد موجب اعدام نمی‌شود و فقط محاربه است که موجب اعدام می‌شود. امام(ره) این مسئله را ارجاع دادند به آقای منتظری و فتوای ایشان این بود که افساد هم اعدام دارد و نهایتاً بر همین اساس قانون مواد مخدر نوشته شد.