درک شرایط، تخمین ارزش گزینه‌ها در شرایط موجود و تصمیم‌گیری متناسب با ارزش نسبی گزینه‌ها، سه‌گانه مفروض در مدل‌سازی و تحلیل رفتارهای اقتصادی است. بر پایه این مدل، برای تحلیل رفتار کنشگران، لازم است نقش هر یک از این سه جزء شناسایی و تبیین شود. در این سه‌گانه، اثربخشی یک سیاست در اصلاح رفتار، محدود به ایجاد تغییر در ارزش‌گذاری بازیگران بر گزینه‌ها نیست، بلکه یک سیاست با تغییر در درک بازیگران از شرایط یا با دستکاری در مکانیزم برقراری تناسب میان ارزش هر تصمیم با احتمال انتخاب آن نیز می‌تواند اثربخش باشد.