در بازه ۱۰ساله اخیر و در تهران، تعداد افراد شاغل در حوزه‌های مربوط به گردشگری سالانه و به‌طور میانگین ۸/ ۶ درصد افزایش پیدا کرده است و از این حیث، پایتخت ایران در رتبه دوم سریع‌ترین شهرهای جهان در رشد اشتغال‌زایی در توریسم قرار گرفته است. این یافته اخیر «شورای جهانی سفر و گردشگری» (WTTC) است که در گزارش جدید خود با عنوان «سفر و گردشگری شهری» که به صورت سالانه منتشر می‌شود، منعکس شده است. به‌موجب یافته‌های این گزارش که در آن مشارکت بخش گردشگری در اقتصاد ۷۲ شهر از سراسر جهان مورد بررسی قرار گرفته، در سال ۲۰۰۷ میلادی بیش از ۵۸ هزار نفر در پایتخت ایران شغلی در حوزه گردشگری داشتند و این رقم در سال ۲۰۱۷ از ۱۱۲ هزار شغل نیز فراتر رفته است.

امروزه گردشگری شهری برای بسیاری از مدیران و مسئولان شهری به صورت یک امر اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و نمادین بسیار با اهمیت درآمده است. گردشگری شهری به نوعی فرایند رقابتی در هر جامعه‌ای میان کلانشهرهای آن جامعه تبدیل شده که مدیریت وقت شهری آن با ارائه تعاریف، تعیین اهداف، داوری میان گزینه‌های گوناگون در زمینه سرمایه گذاری و آمایش و ایجاد ساختار مدیریت مناسب و تجاری کردن فرآورده‌های گردشگری شهری باید سعی کنند، در جهت توسعه پایدار محلی گام موثری بردارند. این منطق بهره برداری از امکانات شهری برای گردشگری شهری تا کنون در ایران به مراتب از کشورهای منطقه و در حال توسعه کمتر بوده است.

طرح شهر گردشگر که از سوی مونسان مطرح شده، همچنان مبهم است.