رهبری روز پنجشنبه در سخنانی به صلح امام حسن و شرایط آن روز جامعه اسلامی اشاره کرد. آیت الله خامنه ای در پایان مجلس عزاداری سالروز شهادت امام جعفر صادق (ع) بیان داشتند که،وقتی که امام حسن مجتبیٰ صلح کردند با معاویه، یک عدّه‌ای می‌آمدند گله می کردند و اعتراض می کردند. حضرت می فرمودند که این رویکرد موقت بوده و تسلّط کفر و نفاق، بنا نیست دائمی باشد؛ در تقدیر الهی این موقّت است. تا کی؟ تا سال ۷۰. یعنی طبق همین روایت، سال ۷۰ هجری بنا است هر کس از اهل‌بیت در قید حیات است، قیام کند و حکومت را به دست بگیرد و امامت واقعی تحقّق پیدا کند.حادثه‌ کربلا، این بی‌اعتنائی مردم به مبانی دینی، این اِعراض آنها، اثرش این بود که این تقدیر الهی عقب افتاد تا سال ۱۴۰. ۱۴۰ زمان امام صادق (ع) است دیگر، که حضرت سال ۱۴۸ از دنیا رفتند.بعد دنباله‌ همان روایت که [سال] ۱۴۰ را معیّن فرمود، فرمود: شما افشا کردید، خدا عقب انداخت. یعنی اگر شیعیان دهن شان قرص بود و افشا نمی کردند، شاید همان وقت قضیّه تمام می شد.یعنی کوتاهی‌های ما، یک جا دهن‌لقّی‌مان، یک جا کمک نکردن مان، یک جا اعتراض کردن بیخودی‌مان، یک جا صبر نکردن مان، یک جا تحلیل غلطی که از اوضاع می کنیم، گاهی تأثیر می گذارد ــ [آن هم] تأثیرات تاریخی ــ یعنی این‌جور مسیر را عوض می کند؛ لذا خیلی باید مراقبت کرد.

عزت" ، قله ای است که راه های متعددی برای رسیدن به آن وجود دارد، گاهی باید مذاکره کرد، گاه حتی با معاویه نیز باید که صلح کرد، گاهی درخواست قیام مسلمانان را رد کرد و گاه در اوج غربت، تن به شمشیر سپرد. دیدن این آخری و ندیدن آنچه گذشت، تحلیل نادرست از مفهوم "عزت" است و جفای مستمر به حسینی(ع) که 57 سال زندگی کرد ، نه نیم روز.

امام جمعه شبانکاره گفت: دشمن آرزوی خود برای تغییر این نظام را به گور خواهد برد؛ این جوانان هر کدامشان مثل پدافند آماده شلیک‌اند تا جلو تحرکات شما را بگیرند.