کارشناس محترم در این متن اقدام به بیان سرانه‌ها نموده و در انتها استنتاج کرده که مردم ایران نیاز به تغییر الگوی غذایی و کاهش مصرف دارند. ضمن تشکر از آمار‌های خوب ارایه شده، باید به استحضار رسانید که چند بحث مغفول در متن، باعث انحراف در استنتاج‌ها شده است. منجمله در نظر نگرفتن مواد غذایی جایگزین طبیعی و تولید کارخانه‌ای (مثلا سیب زمینی، لوبیا و ذرت و ماکارونی بجای برنج و نان)، در نظر نگرفتن ضعف در صنایع فراوری، صنایع تبدیلی و تکمیلی چرخه مواد غذایی (مثلا وضعیت پخت نان در ایران در مقایسه با سایر کشور‌ها که دور ریز‌ها را بشدت بالا می‌برد)، در نظر نگرفتن بحث الگوی مصرف در دهک‌های درآمدی مختلف (الزاما منجر به تحلیل نادرست می‌شود)، عدم نظر داشت به بحث صادرات و قاچاق مواد غذایی طبیعی و کارخانه‌ای (خصوصا شکر و آرد و روغن)، عدم توجه به وضعیت مشکلات فرآیند تولید و جابجا کردن مواد غذایی برای خوراک دام (مثلا نان برای مصرف دام)، اشتباهات فاحش در سامانه جمع آوری آمار تولید و مصرف (نامعتبر بودگی آمار) و .... بر این قاعده، ضرورت دارد که نویسنده محترم، متن را با نوعی بازنویسی در ویرایش‌های بعدی همراه ساخته و بازنشر نماید.

در کلیپ زیر سخنان دکتر جعفریان در رابطه با سیستم تغذیه در ایران را می شنوید.باید تغذیه در توجه به سلامت مردم متمرکز باشد و در این بخش تقویت گردد، ایجاد رشته‌ای به نام متخصص بالینی به شیوه‌ای که در طرح پیشنهادی آمایش سرزمینی مطرح شده، مضحک و بدیع و فقط از نگاه صنفی قابل دفاع است.

ایرانیان با کمبود شدید روی و اضافه وزن در گروه‌های سنی مختلف روبرو هستند؛ موضوعی که لزوم توجه و برنامه‌ریزی برای پیشگیری و کنترل اضافه وزن و چاقی و همچنین برطرف کردن کمبود ریزمغذی‌ها را نشان می‌دهد.