بی‌بی مریم بختیاری (زادهٔ ۱۲۵۳ – درگذشتهٔ ۱۳۱۶ اصفهان) مشهور به سردار مریم بختیاری، نویسنده ایرانی و از زنان فعال در انقلاب مشروطه بود. خانوادۀ بی‌بی‌مریم از بانفوذترین خاندان‌های ایرانی دوره قاجار به‌شمار می‌آمد؛ پدرش، حسینقلی خان ایلخانی، از خوانین ایل بختیاری و برادران او؛ علیقلی خان سردار اسعد (از رهبران انقلاب مشروطه) و نجفقلی صمصام‌السلطنه (دو دوره رئیس‌الوزرای ایران) و نیز عموزادگان وی، از رجال شناخته‌شده دوران قاجار و پهلوی محسوب می‌شدند. او مادر علیمردان خان بختیاری بود. بی‌بی‌مریم از پیشگامان مطالبات حقوق زنان و از مدافعان ملّی سرزمین ایران، در خلال جنگ جهانی اول به‌شمار می‌آمد.

بیش از یک قرن از انقلاب مشروطه ایران، یکی از اولین انقلاب‌های قرن بیستم و مهم‌ترین انقلاب اجتماعی خاورمیانه، می‌گذرد. اغراق نیست اگر وسعت و عمق این انقلاب را در کنار انقلاب‌های روسیه و چین در قرن بیستم دید. از اولین روزهای واقعه مشروطه تا همین امروز، تاریخ‌نگاری مشروطه شروع شده و همچنان ادامه دارد. تنوع تاریخ‌نگاری‌ها به این تصور دامن می‌زند که گویی با تاریخی چندوجهی روبروییم. حتی اگر نتوان صحت و سقم این تصور را به دقت ارزیابی کرد، نمی‌توان از این واقعیت چشم پوشید که انقلاب مشروطه میراثی چندوجهی در تاریخ ایران مدرن از خود به جای گذاشت،

شورای نگهبان نهادی تأثیرگذار در نظام جمهوری اسلامی است، تأثیری آنچنان عمیق که بی حضور و تشکیل این شورا، مجلس شورای اسلامی نیز اعتبار ندارد. وظایف و مسئولیت‌های این شورا از نظارت بر انتخابات، تا نظارت بر مصوبات مجلس و رجوع به آرای عمومی یا همان همه‌پرسی را شامل می‌شود. در سال‌های اخیر تصمیماتی چون رد صلاحیت مینو خالقی، منتخب مردم اصفهان پس از پایان انتخابات و ممانعت از حضور سپنتا نیکنام در شورای شهر یزد باوجود رأی مردم به او که از سوی شورای نگهبان اتخاذ شده است، بحث‌برانگیز شده است.

شهرداری تهران آرامگاه صوراسرافیل و ملک‌المتکلمین، روزنامه‌نگاران مشروطه را تملک کرده و آن را ساماندهی می‌کند.

مجاهدین مشروطه‌خواه از دوره مبارزات مشروطه‌خواهی دوستانی از اتباع روسیه یافته بودند که در منابع مربوط به عصر مشروطیت، از آنها به مجاهدان قفقازی تعبیر می‌شود. مجاهدان قفقازی نقش غیرقابل انکاری در تداوم مقاومت تبریز و بعدها فتح تهران داشتند و نگاه مشروطه‌خواهان به این دسته از مخالفان حکومت تزارها، نگاهی به غایت خوش‌بینانه و همراه با قدرشناسی بود.