اقتصاد ایران باید بین‌المللی بشود. بزرگترین عاملی که اقتصاد ایران از کمبودش رنج می‌برد، سرمایه‌گذاری است. برای این که شرایط اقتصاد ما تغییر بکند باید محیطی آرام به وجود بیاید. حتی برای ایرانیان که در ایران هستند و ایرانی‌های مقیم خارج از کشور و در نهایت سرمایه گذاران خارجی. من همیشه پیشران پیوستن ایران به سازمان تجارت جهانی بوده‌ام.»

اقتصاددانان می‌گویند اقتصاد ایران در سال آینده با عدم قطعیت کمتری مواجه است؛ تناقض اینکه کاسته شدن از عدم قطعیت‌ها به معنای بهبود نیست بلکه نتیجه حصول اطمینان نسبی از بدتر شدن برخی متغیرهای کلان مانند رشد اقتصادی است.در مقام مقایسه، وضعیت فعلی اقتصاد ایران شباهت زیادی با سال 1391 دارد. در آن سال، اقتصاد کشور چشم‌اندازی شبیه وضعیت امروز داشت و سایه نااطمینانی، ناترازی و عدم قطعیت بر اقتصاد کشور سنگینی می‌کرد. در نتیجه سرمایه‌گذاری و تولید مختل شده و رشد اقتصادی روند نزولی در پیش گرفته بود. پس از آن در نتیجه اتفاقاتی که در عرصه سیاسی کشور رخ داد، این روند متوقف شد. از سال 1392 که آقای روحانی قول داد مناقشه هسته‌ای را حل و فصل کند، امید به جامعهبازگشت و وضعیت اقتصاد کشور هم بهبود پیدا کرد.

دولت در لایحه بودجه سال ۹۷ کل کشور، نرخ دلار را ۳۵۰۰ تومان در نظر گرفته است؛ فعالان اقتصادی می‌گویند با این حساب، رانت ارز در سال آینده هم برقرار خواهد بود و تنها عده‌ای از آن نفع می‌برند.