خانه‌های کلنگی، تعبیری است که معمولاً به بناهای با قدمت بیش از ۳۰ (یا حتی ۲۰ سال) اطلاق می‌شود که ممکن است بعضاً از نظر استحکام و شالوده نیز وضعیت مناسبی داشته باشند. اما آنچه موجب بی‌ارزش یا کم‌ارزش شدن این ساختمان‌ها می‌شود، نوع معماری، نما یا طراحی داخلی آن هاست که به مرور زمان از مد افتاده و کهنه شده است.