با وجود افزایش سنواتی درامد شهروندان و خانوار ایرانی در هر سال، متاسفانه دو عامل نرخ تورم بالای حاکم بر اقتصاد و سرکوب فرآیند تناسب حقوق و دستمزد افراد دارای حقوق ثابت(کارمندها و کارگرها) باعث کاهش قدرت خرید خانوار و تضعیف وضعیت معیشتی مردم و بالتبع، کاهش استانداردهای زندگی شهروندان شده است. براساس گزارش مرکز آمار، میانگین درآمد سالیانه خانوار شهری از ۲۸۴ هزار تومان در سال ۱۳۷۰ به ۲۵۶ میلیون تومان در سال ۱۴۰۲ رسیده که نشان‌دهنده رشد ۹۰۴ برابری است. متوسط هزینه سالیانه خانوار شهری از ۳۰۵ هزار تومان در سال ۱۳۷۰ به ۲۰۶ میلیون تومان در سال ۱۴۰۲ افزایش یافته که رشد ۶۷۵ برابری را نشان می‌دهد. در سال ۱۴۰۲، خانوارهای شهری به طور متوسط ۲۵۶ میلیون تومان درآمد و ۲۰۶ میلیون تومان هزینه داشته‌اند.

«هزینه ماهانه خانوار‌های شهری»، «سهم هزینه‌های انرژی از کل هزینه‌های خانوار»، «میزان بهره‌مندی دهک‌ها از یارانه‌ها» و «ارزش خودرو‌های خانوار ایرانی» اعلام شد.

اجرای طرح آمارگیر هزینه و درآمد خانوار ایرانی در سال ۱۳۹۷ که توسط مرکز آمار انجام شده نشان می‌دهد که متوسط هزینه‌ کل خالص سالانه‌ یک خانوار شهری حدود ۳۹ میلیون و ۳۰۰ هزار تومان بوده که نسبت به سال ۱۳۹۶ حدود ۱۹.۳ درصد افزایش داشته است. در رابطه با وضعیت درآمد و هزینه خانوار روستایی نیز آمار از این حکایت دارد که متوسط هزینه‌ کل خالص سالانه‌ یک خانوار روستایی حدود ۲۱ میلیون و ۴۰۰ هزار تومان است که ۲۰ درصد رشد داشته است.

هزینه خانوارهای ایرانی برای خرید مجموعه‌ای از کالا و خدمات در خردادماه سال جاری ۵۰ درصد بیشتر شده است.اما تورم در گروه خوراکی‌ها بیش از ۷۴ درصد گزارش شده که در این گروه "گوشت قرمز و سفید و فرآورده‌های آن" با ۹۶.۴ و "گوشت قرمز و گوشت ماکیان" ۹۵ و "ماهی‌ها و صدف‌داران" با ۱۰۷ درصد بالاترین تورم را داشته‌اند.

در کنار برخی تهدیداتی که در ارتباط با فعالیت فروشگاه‌های زنجیره‌ای مطرح می‌شود، موارد مثبت و سازنده‌ای وجود دارد که نمی‌توان و نباید به سادگی از آن گذشت و قطعا در صورت برنامه‌ریزی اصولی می‌توان از مزایای این فروشگاه‌ها در راستای شکوفایی اقتصادی کشور بهره برد.

میانگین بار تکفل معیشتی خالص در کشور نشان می‌دهد هر فرد شاغل علاوه بر مخارج زندگی خود، معاش بیش از ۲ نفر را تامین می کند که البته این شاخص در استان‌های مختلف متفاوت است.