اعتراض‌های گسترده، به لحاظ تعداد و گستره جغرافیایی در حال افزایش‌ هستند. داده‌های بسیاری نشان از افزایش سریع اعتراضات در سال‌های 2011 تا 2012 و سپس در 2015 تا 2016 داشت. در سال 2016، اعتراضات جدیدی در ارمنستان، جمهوری دموکراتیک کنگو، اتیوپی، اندونزی، عراق، قزاقستان، مولداوی، تایلند، یمن و زیمباوه آغاز شدند و در سال 2017 نیز آرژانتین، بلاروس، اتیوپی، گامبیا، مجارستان، کره، قرقیزستان، مکزیک، مراکش، پاراگوئه، رومانی، روسیه، ونزوئلا و ایران شاهد اعتراضات مردمی بود. انقلاب‌های توییتری یا آنچه «جنبش‌های بدون رهبر» می‌نامیم، امروز همگام با ظهور «عصر خشم» به دریافتی عمیق‌تر از اهداف این اعتراضات، اشکال و تأثیرات آن‌ها نیاز دارد.